İyiki Ben Olmuşum

       Tam 17 yıl önce yine bir cuma sabah 9 da derin uykumdan uyandırılmışım. Doktor amca günaydın demiş bana bak burası dünya, mutlu yaşa. Yaşıyorum bu dünyadaki dolu dolu 17. yılımı devirirken önümde mutlu olunacak ve ders alınacak bir sürü tecrübeyle. Bu yazıyı üç yıl önce babamın bana söylediği bir söz üzerine yazacaktım nerelere geldik :)

Şurayada 17 yıl öncesinden küçük Nursena 

     Üç yıl önce ilk defa doğum günümde kitap istediğimde babam ''Kızlar altın, gümüş ister bizimki kitap istiyor.''demişti. Ve o gün ben, benim en değerli hazinemin, en büyük servetimin, altınımın, gümüşümün kitaplar olduğuna karar verdim. İnsanın yaş ile olgunlaşmadığını okuyarak farklı fikirleri görerek olgunlaştığını anladım. Kitap okumak için boş zaman kollamayacağıma kendim zaman yaratacağıma kendime söz verdim.

     Dünyadaki 17.yılımda kötü şeylerin yanında çok güzel kararlar aldım, hayallerimi gerçekleştirdim. En önemlisi bu blogu açıp kitap okumanın ötesine gittim okuduklarımı yaşattım. Bu yılki iyikilerimin başına nursibooks.blogspot.com u altın harflerle yazdım.

     Ve şimdi diyorum ki iyiki bundan 17 yıl önce bir cuma sabahı doğmuşum annemin hiç kıyamadığı, babamın kitap istediğinde (sadece kitap değil her konuda) kıramadığı kızı olmuşum. İyiki kitapları dost bilmiş, kitaplar yanında birbirinden kıymetli her zaman yanımda olan bana dost değil kardeş olan insanlar biriktirmişim. İyiki iyiki iyiki doğmuş, ben olmuşum.

     Seneye ne oluruz sağlıkla bir 26 Şubat'a daha gelir miyiz, sınav stresinden doğum günümü kutlamaya zaman bulabilir miyim;
bilinmez. 

    Bol kitaplı, çok iyikili, hiç keşkesiz, sağlıklı, mutlu sonlu nice beraber yıllarımız olsun.