Şiir Günlükleri #2 / Attilâ İlhan-Böyle Bir Sevmek

Merhabalar herkese
       Ben bu yazıyı yazarken ülkemizde yine çok kötü, çok acı olaylar yaşanıyor. Bursadaki patlamada yaralananlara acil şifalar diliyorum. Ülkemize çok büyük geçmiş olsun, lütfen artık bu son olsun.

       Geçen ay da söylediğim gibi artık her ay blogda bir şiir kitabı konuk edeceğim. Şiir günlüklerinde ikinci konuğumuz yani Nisan ayı kitabımız Attilâ İlhan'dan Böyle Bir Sevmek.

       Kitaptaki şiirlerin hemen hemen hepsi Attilâ İlhan'ın Ankara'da yazdığı şiirlerdir. Genelde toplumsal ve siyasal konuların yanında bireysel konularda işlenmiş, bir duygu üzerinde durulmamış her duyguya olabildiğince yer verilmiş. Attilâ İlhan bu kitabında söyleyiş ve içerik yönünden farklı havalar yakalamıştır. Kitabın sonundaki yaklaşık 60 sayfalık ekler bölümünde şair açıklamalarda bulunarak şiirler hakkında bilinçlenmemizi sağlamıştır. 

       Son bir şiir ile veda etmeden önce fikrinizi almak istiyorum, Mayıs ayı Şiir Günlükleri konuğu seçiminde kararsız kaldım. Sabahattin Ali-Bütün Şiirleri'ni veya Cemal Süreya-100 Aşk Şiiri'ni okuyup sizlere tanıtmayı düşünüyorum. Siz hangisini istersiniz? Yorum bıkırsanız sevinirim.

BÖYLE BİR SEVMEK

Ne kadınlar sevdim zaten yoktular

Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir

Azıcık okşasam sanki çocuktular 

Bıraksam korkudan gözleri sislenir

Ne kadınlar sevdim zaten yoktular

Böyle bir sevmek görülmemiştir

Hayır sanmayın ki beni unuttular

Hala arasıra mektupları gelir

Gerçek değildiler birer unuttular

Eski bir şarkı belki bir şiir

Ne kadınlar sevdim zaten yoktular

Böyle bir sevmek görülmemiştir

 Yalnızlıklarımda elimden tuttular

Uzak fısıltıları içimi ürpertir

Sanki gökyüzünde bir buluttular

Nereye kayboldular şimdi kim bilir

Ne kadınlar sevdim zaten yoktular

Böyle bir sevmek görülmemiştir

       Bir daha görüşünceye dek kendinize iyi bakın hoşça kalın. Keyifli akşamlar, keyifli okumalar.

Kitap Yorumu : Adem Dönmez / Ver Bana Düşlerimi

Merhabalar herkese,
      Ben uzun bir aradan sonra sınavlarımı bitirdim ve geri geldim. Nasılsın derseniz bu aralar reading slump denen illetten pek bir muzdaripim :( Baharın beraberinde getirdiği bir durum sanırım. Tam kitap okuyacak zaman buluyorum haydi kitabımı alıp okuyayım diyorum bir bakmışım oyalanacak başka bir iş buluvermişim. Ki çok merak ederek aldığım kitap bile 10 gündür elimde çantamda bir oraya bir buraya sürüklenirken perişan oldu.

      Geçen haftalarda okul temsilcisi olduğum Carpediem Kitaptan Adem Dönmez'in yazdığı Ver Bana Düşlerimi yi bitirdim. Kitabın kapağında vuruldum. Carpediem Kitap kapak tasarımları için bizim fikirlerimize de çok önem veriyor bunun için yayınevine ve tatlı ablamız Anıl Güvel'e çoook teşekkür ediyorum. Konusunda kitabın kapağı kadar merak uyandırıcıydı. Olaylar İstanbul'da gerçekleşiyor. İnsanların hiç tanımadığı insanların hayatlarına dokunabileceğini gösteriyor bizlere. Farklı şartlarda hiç alakası olmayan insanlar bir bakmışsınız birbirlerinin hayatlarına girivermişler. Olaylar yaşayanların ağızlarından anlatılıyor yani çoklu anlatım var. Sonu kolay tahmin edilebilebilir bir kitap yani beyninizi yormayacak bir kitap istiyorsanız bir göz atın derim.

      Ben hazır vakit bulmuşken, kendime oyalanacak başka bir iş bulmadan kitabımı okumaya gideyim. Size reading slumpsız günler keyifli okumalar. Elinizden kitabınız eksik olmasın. Yeniden görüşünceye kadar kendinize iyi bakın, hoşça kalın.